Niet bang

Als kind was ik (bijna) nooit ergens bang voor. Tegenwoordig is dit anders. Zodra het gesneeuwd heeft en ik moet naar buiten, ben ik al bang. Bang om te vallen en iets te breken. Als kind rende ik over sneeuw heen en kon het me niet veel schelen. Blauwe plekken was ik gewend en de eerste keer dat ik iets brak was ik achttien jaar oud ( en bang!).

Bron

En klimmen over hekken? Doe ik nu echt niet meer. Rennen in het zwembad en uitglijden, ik dacht het niet. Een koprol en een handstand waren vroeger geen probleem. Het vasthouden van enge spinnen en torren, liever niet. Als kind zijnde ging ik juist opzoek naar enge insecten en was ik niet bang om een vogelspin vast te houden (iekkk!).

Ik mis dat, iets doen zonder dat je bang bent. Zonder dat je meteen denkt aan ziekenhuizen, dokters en operaties. Want ja, als ik val, dan val ik hard. Kinderen zijn niet bang, en dat is iets wat ik ook weer wil. Misschien valt het te leren, daar gaan we de komende tijd achter komen.

Ben jij ook wel eens bang?

Liefs,
Kelly